Nr 6/3/2020 - MARZEC 2020

 

 

Uroczystość Św. Józefa 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

19 marca w Kościele przypada liturgiczna uroczystość Św. Józefa, Oblubieńca Maryi i Patrona Kościoła powszechnego. W    Ewangeliach, które poświęcają św. Józefowi 26 wierszy jego imię (z języka hebrajskiego oznacza “Pan przydał, obdarzył”) pojawia się 14 razy. Nie odnotowano żadnego słowa, które byłoby przez niego wypowiedziane, dlatego w teologii określa się go często mianem człowieka, który przemawiał czynami, a jego prawe i sprawiedliwe postępowanie stawiane jest za wzór. To on odgrywał główną rolę w wydarzeniach związanych z dzieciństwem Jezusa – jemu Pan Bóg dawał polecania za pośrednictwem anioła odnośnie do losów Dziecięcia (por. Mt 1 – 2).

Św. Józef był prawdziwą głową Świętej Rodziny. Choć pochodził z królewskiego rodu Dawida, był zwyczajnym rzemieślnikiem, który utrzymywał siebie i swoich bliskich z ciężkiej fizycznej pracy w drewnie, metalu czy też kamieniu.

[https://misericors.org]

 

+ + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + +

 

Z Waszej strony...

 

Witajcie Młodzi Przyjaciele!

Przekazuję Wam szósty numer „Izydora”. Tradycyjnie zapraszam do zapoznania się z fragmentem kolejnej encykliki Papieża Jana Pawła II. Z racji tego, że trwa Wielki Post, w tym wydaniu słowa pieśni „Stary Krzyż” oraz propozycja modlitwy przed spowiedzią. Jak zwykle zapraszam do pisania na adres gazetki oraz do rozwiązania krzyżówki.

[Ł.M.]

 

Z encyklik Papieża Jana Pawła II

 

W encyklice Laborem exercens - O pracy ludzkiej (z okazji 90. rocznicy encykliki Rerum novarum), Jan Paweł II zwraca się do czcigodnych braci w biskupstwie, do kapłanów, do rodzin zakonnych, do drogich synów i córek Kościoła oraz do wszystkich ludzi dobrej woli.

We wprowadzeniu Papież pisze miedzy innymi:

W dniu 15 maja br. upłynęło 90 lat od ogłoszenia przez wielkiego Papieża „kwestii społecznej”, Leona XIII, przełomowej encykliki zaczynającej się od słów „Rerum novarum”, pragnę przeto niniejszy dokument poświęcić właśnie pracy ludzkiej, a bardziej jeszcze pragnę go poświęcić człowiekowi w szerokim kontekście tej rzeczywistości, jaką jest praca. Jeśli bowiem, jak wyraziłem się w encyklice Redemptor hominis, wydanej na początku mego posługiwania
na rzymskiej stolicy św. Piotra, człowiek „jest pierwszą i podstawową drogą Kościoła”,
i to właśnie w oparciu o niezgłębioną tajemnicę Odkupienia w Chrystusie, wypada przeto stale wracać na tę drogę i podążać nią wciąż na nowo wedle różnych aspektów, w których odsłania nam ona całe bogactwo i równocześnie cały trud ludzkiego bytowania na ziemi. 

Praca jest jednym z tych aspektów, aspektem odwiecznym i pierwszoplanowym, zawsze aktualnym i wciąż na nowo domagającym się, by o niej myśleć i świadczyć. Coraz to nowe bowiem powstają pytania i problemy, coraz nowe rodzą się nadzieje, ale także obawy
i zagrożenia, związane z tym podstawowym wymiarem ludzkiego bytowania, z którego życie człowieka jest zbudowane na co dzień, z którego czerpie właściwą sobie godność —
ale w którym zawiera się zarazem nieustająca miara ludzkiego trudu, cierpienia, a także krzywdy i niesprawiedliwości, sięgających głęboko w życie społeczne w obrębie poszczególnych narodów i w zakresie międzynarodowym. Jeśli więc prawdą jest, że z pracy rąk swoich pożywa człowiek chleb (por. Ps 128 [127], 2) — i to nie tylko ów chleb codzienny, którym utrzymuje się przy życiu jego ciało, ale także chleb wiedzy i postępu, cywilizacji i kultury — to równocześnie prawdą odwieczną jest, że chleb ten pożywa „w pocie czoła” (por. Rdz 3, 19), to znaczy nie tylko przy osobistym wysiłku i trudzie, ale także wśród wielu napięć, konfliktów i kryzysów, jakie w związku z rzeczywistością pracy wstrząsają życiem poszczególnych społeczeństw, a także całej ludzkości.

 

+ + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + +

 

Pieśń na marzec

 

1. Tam na wzgórzu wśród skał,

Stary krzyż ongiś stał,

Symbol hańby, cierpienia i mąk.

Lecz ja kocham ten krzyż,

Gdzie mój Zbawca i Mistrz,

Swym oprawcom oddał się do rąk.

 

Ref.: O jak cenię ja stary ten krzyż,

W nim ratunek ludzkości jest dan,

Lgnę do niego a w niebie ten krzyż

Na koronę zamieni mi Pan.

 

2. Ale stary ten krzyż,

Tak wzgardzony przez świat,

Swą ofiarą pociągnął mnie wzwyż.

To mój Zbawca i Pan,

Zstąpił z nieba tu sam,

Aby nieść na Golgotę ten krzyż.

 

3. Krwią zbroczony ten krzyż,

Lecz pomimo to w nim,

Dziwne piękno wśród ran krwawych lśni.

Bo na krzyżu tym Pan,

Cierpiał męki i zmarł

Aby wieczne zbawienie dać mi.

 

Twoja modlitwa

 

Boże wysłuchaj nasze pokorne prośby

i odpuść nam grzechy, które przed Tobą wyznajemy,

abyśmy otrzymawszy odpuszczenie, mogli zaznać pokoju.

 

Przez Chrystusa, Pana naszego.

Amen.

[http://www.pacierz.pl]

+ + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + +

 

Krzyżówka nr 6

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

POZIOMO: 1 Koordynuje przebieg liturgii; 7 Zastępuje zapałki; 11 Pojemniczek na odpadki; 15 Lekceważyć , marginalizować; 17 Pierwsza osoba liczby pojedynczej; 18 Np. alpejskie; 22 Celebrowane w kościele.

PIONOWO: 1 Tańczy w piosence biskupa Długosza; 2 Psi "pasażer na gapę"; 3 Poczta elektroniczna; 4 Nie pod; 5 Miara powierzchni ziemi; 6 Np. karnawałowa; 8 Witaj, bądź pozdrowiony; 9 Marka proszku; 10 Wada wzroku; 12 Ktoś drugi; 13 Kura znosząca jaja; 14 Organizator porwania Nel Rawlison i Stasia Tarkowskiego; 16 Błotnista kałuża;19 Niewolnik; 20 Pokrywa łąkę; 21 Trotyl.

[Ł.M.]

Rozwiązanie krzyżówki prosimy przesłać na nasz adres e-mailowy (podając imię, nazwisko i swój wiek) do 21 marca.

Wśród osób, które prześlą prawidłowe rozwiązanie wylosowana ostanie książka.

Rozwiązanie Krzyżówki nr 5: POPIELEC. Książkę otrzymuje Zuzanna lat 14 .
O sposobie odbioru nagrody informujemy e-mailem.

Dziękujemy wszystkim czytelnikom za przesłane odpowiedzi.